Kızılcık Şerbeti artık yalnızca Doğa ve Fatih'in değil, tüm karakterlerin başrol olduğu bir dizi olarak sete çıktı.
3. sezon finalinin son anları merak uyandırmıştı. Diziseverler 4. sezonun yayınını heyecanla beklerken müjdeli haber geldi ve çekimler başladı.
Yapım, ilk set gününden paylaşım yapmayı da ihmal etmedi. Detaylara geçelim!

Kızılcık Şerbeti'nde kaos eksik olmuyor. O beyazlar içindeki o partide yaşanan kabus, izleyiciye 'şimdi ne olacak?' sorusunu sordurdu. Hayranlar yeni sezonun ekranlara gelmesini dört gözle bekliyor.

Dizide yalnızca Doğa ve Fatih değil; herkes başrolde ve her birinin merak uyandıran bir hikayesi var. Kıvılcım ve Ömeri de yeni sezonda hayatlarında yeni bir başlangıç yaparken izleyeceğiz.
Bol aşk, bol kaos dolu bir sezon daha geliyor!

https://junkyard.sfo3.cdn.digitaloceanspaces.com/n1/images/od74a170c-c0a0-4a3f-b69b-ac80f4ffb175.webp

Gözler Üzerinde: Kızılcık Şerbeti’nin 4. Sezonu Setten İlk Karelerle Başladı

Hiç yarasaların neden uyurken baş aşağı durduğunu düşündünüz mü? Bu sıra dışı uyku pozisyonu onları diğer memelilerden ayırıyor. Başta rahatsız görünebilir, hatta tehlikeli sanılabilir. Oysa yarasalar için bu durum doğal bir yetenek.

Peki bu tuhaf alışkanlığın ardında hangi sebepler var?

İlk atalarını düşünelim: ağaçlarda yaşayan, kabuk üzerindeki böcekleri avlayan memelilerdi. Avlarını yakalamak için ağaç gövdelerine baş aşağı pozisyonda bekler, elleri ve ağızlarıyla yakalarlardı. Bu süreçte arka ayaklarındaki pençeler, asılı dururken kilitlenebilecek şekilde evrimleşti. Böylece baş aşağı durmak neredeyse kas gücü gerektirmeyen bir pozisyon haline geldi. Yer çekimi bu pozisyonu korumalarına yardımcı olur; yarasa neredeyse hiç enerji harcamaz. Bu durum güvenli bir uyku alanı da sağladı.

Zamanla bazı türler yatay dalların altına veya mağara tavanlarına çekilerek yırtıcılardan korunmaya başladı. Günümüzde çoğu yarasa bu şekilde uyur, yalnızca birkaç tür ağaç yapraklarının içinde kıvrılarak istisna oluşturur.

Uçmak için hafif olmak zorunda olan yarasalar, kemiklerini inceltip kısaltarak ağırlıklarını azaltmıştır. Özellikle arka bacak kemikleri ince ve kısa olduğu için, vücut ağırlığını taşımaya uygun değildir. Üzerine basıldığında kolayca zarar görebilecek bu kemikler, yarasaların yere sağlam basmasını ve uzun süre ayakta durmasını engeller. Bu yüzden çoğu tür yerde koşamaz veya zıplayamaz. Baş aşağı durmak ise bu sorunu tamamen ortadan kaldırır. Böylece dinlenirken hem bacaklarına yük binmez hem de uçmak istediklerinde yerden kalkmak zorunda kalmazlar. Yerden havalanmak için gerekli kaldırma kuvvetini kanatlarıyla tek başına üretemeyen yarasalar, asılı durdukları yerden kendilerini bırakarak havalanmayı çok daha kolay hale getirir.

İnsanlar gibi asılı durmak için kas gücü harcamak zorunda değillerdir. Arka ayak tendonları ve bağ yapıları, pençelerini otomatik olarak kilitleyerek saatlerce hareketsiz kalabilirler. Ayrıca baş aşağı durmak, onları yırtıcılardan korur çünkü genellikle mağara tavanları, ağaç oyukları veya yüksek dallar gibi ulaşılması zor yerlere tutunurlar.

Doğada bu kadar pratik ve korunaklı bir pozisyon bulmak pek kolay değildir, bu yüzden baş aşağı uyumak yarasalar için vazgeçilmezdir.

https://junkyard.sfo3.cdn.digitaloceanspaces.com/n1/images/o6a1b722d-c570-478c-b07c-6aee5d47d667.webp

Baş Aşağı Uyumun Sırrı

Yarasaların Baş Aşağı Uyumasının Sebebi Meğerse Buymuş!

Muğla'nın yaz ayları, en çok sevdiğiniz rotalarda hayat bulur. Marmaris, Bodrum, Akyaka... Muğla'nın dört bir yanı doğal güzelliklerle dolu ve bu güzellikleri sevdiğiniz biriyle paylaşmak ayrı bir keyif. 

Peki Muğla'nın meşhur Aşıklar Yolu'na hiç yolunuz düştü mü? İki tarafı okaliptus ağaçlarıyla çevrili bu yol, romantizmin ve doğanın iç içe geçtiği bir sahne sunar. Ancak bu yolun hikayesi sadece romantizme dayanmaz; arkasında hüzünlü bir mücadele vardır.

Tarih 1938'i gösterirken Gökova büyük bir battaklıkla boğuşuyordu. Sivrisinekler, sıtma hastalığını körüklüyor; köy halkı, özellikle çocuklar, bu hastalıktan hayatını kaybediyordu. Köyün muhtarı Mehmet Gökovalı dertli, ama kararlıydı: bataklığı kurutmak için çıkış yolu aramaya koyuldu.

Vali Recai Güreli, sorunla yüzleşti ve çözümün okaliptus ağaçlarında olduğunu gördü. Bu ağaçlar çok su çekiyordu; bataklığı kurutacaktı. Ama Türkiye'de o anda okaliptus yoktu. İşte tam burada Cevat Şakir Kabaağaçlı, nam-ı diğer Halikarnas Balıkçısı devreye girdi. 

Halikarnas Balıkçısı'nın girişimleriyle Avustralya'dan okaliptus fidanları getirildi ve köylüler tarafından özenle dikildi. Günler geçtikçe ağaçlar büyüdü; bataklık çekildi; bölge sağlığına kavuştu.

Bugün Aşıklar Yolu, boyları neredeyse 20 metreye ulaşmış okaliptus ağaçlarıyla dolu. Rüzgar estiğinde mekân adeta büyülü bir atmosfer sunuyor. Eğer bir gün buraya yolunuz düşerse, bu hikayeyi hatırlayın ve doğanın iyileştirici gücünü hissedin.

Kaynak: Muğla Gazetesi

https://junkyard.sfo3.cdn.digitaloceanspaces.com/n1/images/oeaf82ff7-96c3-49f5-85dc-c584065f79b3.webp

“doğa” ile ilgili sonuçlar

Gözler Üzerinde: Kızılcık Şerbeti’nin 4. Sezonu Setten İlk Karelerle Başladı

Yarasaların Baş Aşağı Uyumasının Sebebi Meğerse Buymuş!

Meşhur Marmaris Aşıklar Yolu'nun Hikayesi: Halikarnas Balıkçısı